دانلود پی دی اف کتاب ماشین می ایستد و چند کتاب دیگر ای. ام. فورستر PDF

هدف کلی کتاب ماشین می‌ایستد و چند داستان دیگر (The Machine Stops and Other Stories) اثر ا. م. فورستر، در حقیقت هشدار درباره‌ی خطرات وابستگی بیش از حد انسان به تکنولوژی و نقد یک جامعه‌ی دیستوپیایی است؛ فورستر در این مجموعه، به‌ویژه در داستان اصلی، قصد دارد نشان دهد که آسایش مادی و وابستگی مطلق به یک سیستم ماشینی همه‌کاره (ماشین) چگونه می‌تواند به از دست رفتن جوهر انسانی، انحطاط جسمی و انزوای روحی منجر شود و این کتاب دو هدف اصلی را دنبال می‌کند: اول، نقد سلطه‌ی تکنولوژی و از دست رفتن آزادی فردی، به این معنی که فورستر با خلق جهانی زیرزمینی که در آن انسان‌ها تنها از طریق وسایل ارتباطی با یکدیگر در تماس‌اند و از حرکت و ارتباط طبیعی خودداری می‌کنند، این پیام را منتقل می‌کند که تکنولوژی، زمانی که به یک بت تبدیل شود، می‌تواند انسان را از یک موجود مستقل و فعال به یک عضو منفعل و زندانی تبدیل کند و عملاً باعث از بین رفتن فردیت و ارتباط عاطفی و حسی شود؛ و دوم، تأکید بر اهمیت طبیعت، تجربه و شورش که هدف دیگر این است که فورستر با نشان دادن عصیان شخصیت‌هایی مانند کیونو که به دنبال هوای آزاد و تماس مستقیم با زمین است، بر ارزش ذاتی طبیعت، لزوم تجربه‌ی مستقیم زندگی و اهمیت عصیان در برابر یک نظام ظالم و خشک تأکید کند و این رمان در نهایت به دنبال یادآوری این نکته است که حیات و معنای واقعی نه در راحتی ماشینی، بلکه در آزادی، حرکت و ارتباط حقیقی انسان با طبیعت و همنوعانش قرار دارد.

کتاب ماشین می‌ایستد و چند داستان دیگر (The Machine Stops and Other Stories) در واقع شامل یازده داستان کوتاه تخیلی است که تمامی آن‌ها پیش از آغاز جنگ جهانی اول توسط ا. م. فورستر نوشته شده‌اند و پیش‌تر در دو مجموعه با نام‌های اتوبوس آسمانی و لحظه ابدی به چاپ رسیده بودند. فورستر در این داستان‌ها، به شکلی شگفت‌آور و پیشگویانه، سرنوشت و آینده‌ی انسان در هزاره‌های دور را به تصویر می‌کشد. داستان محوری این مجموعه، یعنی «ماشین می‌ایستد»، جهانی را ترسیم می‌کند که در آن هزاران سال از زندگی سطحی انسان‌ها گذشته و آن‌ها در اعماق زمین، در محفظه‌های انفرادی، زندگی می‌کنند و تمام نیازهای جسمی، روحی و ارتباطی‌شان از طریق یک «ماشین» عظیم و همه‌کاره تأمین می‌شود و ارتباط انسان‌ها با یکدیگر صرفاً از طریق ویدئوکنفرانس و شبکه‌های ارتباطی ماشینی صورت می‌گیرد. در این میان، شخصیت اصلی داستان، واشتی (Vashiti)، مادر کیونو، پیغامی عجیب و ناگهانی از فرزندش کیونو (Kuno) دریافت می‌کند که با اصرار از او خواسته است تا برای ملاقات، به دیدنش برود. این درخواست در جامعه‌ای که هرگونه جابجایی فیزیکی غیرضروری و ارتباط نزدیک منسوخ شده، یک تخطی بزرگ محسوب می‌شود. دلیل این درخواست این است که کیونو یک کشف مهم و تکان‌دهنده کرده است؛ او متوجه شده که قوانین ماشینی که حیات بشر را مدیریت می‌کند، در حال فروپاشی و نقص‌های بنیادین است و با تصمیم خود برای ترک زیرزمین و جستجوی واقعیت، عملاً قوانین ماشین‌ها را نقض کرده و دست به عصیان زده است و این عصیان او، در نهایت آغازگر یک فاجعه‌ی بزرگ است که بقای کل تمدن ماشینی را به خطر می‌اندازد.

اگر آن روز بعدازظهر در خانه مانده بودیم، هیچ اتفاقی رخ نمی‌داد و همه‌ی این‌ها تقصیر مادر امیلی بود که با اصرار فراوان، ما را وادار کرد تا برای نوشیدن چای به فضای بیرون برویم. محل مورد نظر ما در سمت دیگر نهر، روبروی دهکده، قرار داشت؛ آنجا یک سراشیبی کوچک گچی بود که پوشیده از درختان راش و چند خاکریز باستانی بود، هرچند که من پیشتر با غرور درباره‌ی ریشه‌ی رومی آن خاکریزها سخنرانی کرده بودم، اما بعداً مشخص شده بود که متعلق به دوران ساکسون‌ها هستند. در آنجا، من مجبور بودم سبد چای و پتوی ضخیم مادر امیلی را روی زمین بکشم، در حالی که امیلی به همراه دوست کوچک خود جلوتر از ما راه می‌رفت؛ این دوست کوچک در واقع نقشی بسیار کمتر از آن چیزی ایفا می‌کرد که خود تصورش را داشت، او جوانی دوست‌داشتنی بود که سرشار از هوش و استعداد شاعرانه بود و اشعاری می‌خواند که آن‌ها را شعر زمین می‌نامید و آرزو داشت رازهای نهفته‌ی زمین را از آن بیرون بکشد و حتی زمانی که فکر می‌کرد کسی او را نمی‌بیند، با اشتیاق فراوان صورت خود را به روی علف‌ها فشار می‌داد. امیلی در آن دوره از زندگی خود، مملو از آرزوهای مبهم و نامشخص بود و من در اعماق وجودم ترجیح می‌دادم که تمام آن آرزوها در وجود خود من متمرکز و مجتمع شود، اما به نظرم این کار غیرمنطقی و نامعقول می‌آمد که فرصت‌های خودسازی و رشد را از او دریغ کنم.

کتاب ماشین می‌ایستد و چند داستان دیگر (The Machine Stops and Other Stories) مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه تخیلی و تأمل‌برانگیز نوشته‌ی ا. م. فورستر (ادوارد مورگان فورستر)، نویسنده و منتقد برجسته‌ی انگلیسی، است که با ترجمه‌ی مهناز دقیق‌نیا در اختیار خوانندگان فارسی‌زبان قرار گرفته و این مجموعه شامل یازده داستان است که عموماً در سال‌های پیش از جنگ جهانی اول نوشته شده‌اند و پیش‌تر در دو جلد با عناوین اتوبوس آسمانی و لحظه ابدی منتشر شده بودند. داستان اصلی و محوری این کتاب، یعنی «ماشین می‌ایستد» (The Machine Stops)، که در سال ۱۹۰۹ خلق شد، به عنوان یک اثر پیشگویانه و دیستوپیایی شناخته می‌شود و جهانی را ترسیم می‌کند که در آن هزاران سال از زندگی انسان‌ها گذشته و آن‌ها در اعماق زمین در محفظه‌های انفرادی زندگی می‌کنند و تمامی نیازهای فیزیکی، روحی و ارتباطی‌شان از طریق یک «ماشین» عظیم و همه‌کاره تأمین می‌شود. این داستان به شکلی خیره‌کننده، به خطرات وابستگی مطلق به تکنولوژی می‌پردازد و عصیان شخصیت کیونو را روایت می‌کند که متوجه نقص‌های بنیادین ماشین شده و با درخواست ملاقات فیزیکی از مادرش، واشتی، و تلاش برای فرار از زیرزمین، قوانین ماشینی را نقض می‌کند و این عصیان او، آغازگر یک فاجعه‌ی بزرگ است که به سقوط تمدن ماشینی می‌انجامد. هدف کلی فورستر در این مجموعه، به‌ویژه در این داستان اصلی، هشدار درباره‌ی از دست رفتن جوهر انسانی، انحطاط جسمی و انزوای روحی در سایه‌ی آسایش مادی و سلطه‌ی تکنولوژی است و او بر اهمیت ذاتی طبیعت، تجربه‌ی مستقیم زندگی و لزوم شورش فردی علیه سیستم‌های ظالم تأکید می‌ورزد، و به همین دلیل این داستان‌ها بارها برای اقتباس در قالب تئاتر و برنامه‌های رادیویی مورد توجه قرار گرفته‌اند.