دانلود پی دی اف کتاب جامعه شناسی جهان سوم دکتر احمد عبداللهی PDF

در نیمه دوم قرن بیستم و در اوج دوران جنگ سرد، جهان به یک تقسیم‌بندی سه‌گانه سیاسی و اقتصادی مشخص تقسیم شد. کشورهای اول شامل ملت‌های صنعتی و توسعه‌یافته‌ای بودند که از نظر سیاسی به بلوک سرمایه‌داری تحت رهبری ایالات متحده و متحدانش در اروپای غربی، ژاپن و استرالیا تعلق داشتند. کشورهای دوم عمدتاً به بلوک کمونیستی، شامل اتحاد جماهیر شوروی، کشورهای عضو پیمان ورشو و سایر دولت‌های سوسیالیستی متحد با شوروی اختصاص داشتند. در مقابل، کشورهای سوم که به آن‌ها “جهان در حال توسعه” نیز گفته می‌شد، عمدتاً شامل ملت‌های تازه استقلال‌یافته در آسیا، آفریقا و آمریکای لاتین بودند که در رقابت‌های ایدئولوژیک دو بلوک اصلی بی‌طرف مانده یا به آن‌ها وابستگی نداشتند. این کشورها اغلب با چالش‌های مشترکی نظیر فقر، نابرابری، ضعف زیرساخت‌ها و بی‌ثباتی سیاسی روبه‌رو بودند. با پایان یافتن جنگ سرد و فروپاشی بلوک شرق، این دسته‌بندی سه‌گانه به‌تدریج اعتبار خود را از دست داد و اصطلاحات جدیدی مانند “کشورهای در حال توسعه” یا “جنوب جهانی” جایگزین آن شدند.

این دسته‌بندی سه‌گانه جهانی به ویژه در دوران جنگ سرد، زمانی که رقابت‌های سیاسی، اقتصادی و نظامی بین دو ابرقدرت یعنی ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی به اوج خود رسید، معنا و نمود ویژه‌ای پیدا کرد. در این شرایط حساس و دوقطبی، کشورهای جهان سوم که غالباً از استعمار رهایی یافته بودند، در تلاش بودند تا هویتی مستقل برای خود تعریف کرده و با وجود فشارها از سوی هر دو بلوک، مسیرهای جدیدی برای توسعه، رفاه اجتماعی و پیشرفت اقتصادی پیدا کنند. آنها به دنبال راه‌حل‌هایی بودند که نه تنها به وابستگی به هیچ یک از قدرت‌های بزرگ منجر نشود، بلکه به نیازهای داخلی آن‌ها پاسخ دهد. این کشورها با وجود چالش‌های فراوان، به عنوان بازیگران جدید در عرصه بین‌المللی شناخته شدند و تلاش برای توسعه مستقل، یکی از ویژگی‌های بارز این دوره بود.