دانلود پی دی اف کتاب هستی و زمان مارتین هایدگر PDF

هدف کلی کتاب «هستی و زمان» اثر مارتین هایدگر، احیای پرسش بنیادین فلسفه‌ی غرب درباره‌ی معنای هستی (Being) است که در طول تاریخ فلسفه به فراموشی سپرده شده است. هایدگر با معرفی و تحلیل پدیدارشناسانه «دازاین» (Dasein) یا هستی انسان، تلاش می‌کند تا نشان دهد که زمانمندی و موقتی‌بودن وجود انسان، افق نهایی و شرط لازم برای درک معنای عام هستی است؛ این کتاب در واقع پروژه‌ی هستی‌شناسی بنیادین او را پایه‌گذاری می‌کند.

کتاب «هستی و زمان»، که نخستین بار در سال ۱۹۲۷ میلادی منتشر شد، اثر انقلابی و بنیان‌گذار مارتین هایدگر و بی‌تردید مهم‌ترین متن فلسفه قاره‌ای قرن بیستم محسوب می‌شود که هدف محوری آن، احیای پرسش اساسی فلسفی درباره‌ی معنای هستی (Being) است. هایدگر برای نیل به این هدف، تحقیقی را آغاز می‌کند که آن را هستی‌شناسی بنیادین می‌نامد و نقطه‌ی عزیمت خود را از تحلیل پدیدارشناسانه‌ی وجود انسان یا دازاین (Da-sein به معنای «هستی-آنجا») قرار می‌دهد؛ او با واکاوی ساختارهای درونی دازاین، مفاهیم پیچیده‌ای چون آگاهی، دلواپسی، مرگ و بودن در جهان را مورد بررسی قرار می‌دهد تا در نهایت ثابت کند که زمان و زمانمندی (Temporality) نه یک ساختار صرفاً ذهنی یا فیزیکی (زمان ساعت) است، بلکه افق جدایی‌ناپذیر و جوهر وجود انسان و شرط امکان درک معنای هستی است. این کتاب که به دلیل زبان پیچیده و مفاهیم نوین خود نیازمند تأمل عمیق و دانش فلسفی پیشین است، تأثیر شگرفی بر جریانات فکری پس از خود، به‌ویژه وجودگرایی، هرمنوتیک و نظریه انتقادی، گذاشت و به عنوان سنگ بنایی برای فهم بهتر فلسفه معاصر تثبیت شد.

کتاب «هستی و زمان»، اثر بنیادین مارتین هایدگر، یک تحلیل هستی‌شناسانه است که با هدف اصلی بازپرسی از معنای هستی، به بررسی پیوند ناگسستنی وجود و زمان می‌پردازد. هایدگر در این اثر کلیدی فلسفه قرن بیستم، با معرفی مفهوم دازاین (Dasein) یا همان «هستی-آنجا»، تجربیات اصیل انسانی و ساختارهای وجودی او را تحلیل می‌کند تا نشان دهد زمانمندی، افق درک هستی است؛ این کتاب به دلیل عمق مفاهیم و زبان نوین فلسفی خود، نیازمند مطالعه‌ی دقیق و تأمل جدی خواننده است.

کتاب «هستی و زمان»، منتشر شده در سال ۱۹۲۷، اثر بنیادین مارتین هایدگر و یکی از تأثیرگذارترین متون فلسفه قرن بیستم است که به طرح مجدد پرسش معنای هستی (وجود) می‌پردازد. هایدگر در این پروژه هستی‌شناسی بنیادین، تحقیق خود را از طریق تحلیل پدیدارشناسانه دازاین (Dasein) یا هستی انسان آغاز می‌کند و با واکاوی ساختارهای وجودی او، نتیجه می‌گیرد که زمانمندی (Temporality)، جوهر وجود دازاین و افق ضروری برای درک هستی است. این کتاب که به دلیل زبان تخصصی و مفاهیم نوین خود (مانند دازاین، هستی و مرگ) شهرت دارد، تأثیری شگرف بر جریاناتی چون وجودگرایی و هرمنوتیک گذاشت و مطالعه آن نیازمند تأمل عمیق فلسفی است.