دانلود پی دی اف کتاب رختکن بزرگ اعظم نورانی PDF

هدف کلی کتاب رختکن بزرگ نوشته‌ی اعظم نورانی، با محوریت داستان لوک مارتین در دوران پس از جنگ جهانی دوم فرانسه، در درجه‌ی نخست، کاوش در ابعاد اگزیستانسیالیستی و بحران معنا در زندگی انسان مدرن است؛ نویسنده از طریق نمایش محیط آشفته‌ی پس از جنگ و استثمار کودکان در بازار سیاه، قصد دارد تا فساد اخلاقی و ریاکاری جامعه را که در استعاره‌ی «رختکن بزرگ» نمود می‌یابد، به چالش بکشد و نشان دهد که چگونه آرمان‌های بزرگ (که پدر لوک جان خود را فدایشان کرد) در عمل به ماسک‌هایی توخالی تبدیل شده‌اند؛ هدف اصلی رمان این است که سفر روان‌شناختی و بلوغ لوک را دنبال کند و او را به یک درک عمیق فلسفی برساند: اینکه جهان هیچ معنای ذاتی‌ای ندارد و انسان نمی‌تواند از زندگی طلب معنا کند، بلکه تنها از طریق انتخاب‌های آگاهانه، حتی در سخت‌ترین شرایط و میانه‌ی فساد، می‌تواند اصالت وجودی خود را بیافریند و به زندگی معنا ببخشد؛ بنابراین، این کتاب یک مطالعه‌ی قدرتمند درباره‌ی آزادی، مسئولیت فردی و شجاعت لازم برای تعریف خود در جهانی است که از نظر اخلاقی سقوط کرده است.

این داستان در واقع شرحی عمیق از زندگی و رشد لوک مارتین نوجوان در چنین محیط تاریک و خطرناکی است؛ محیطی که در آن قوانین اخلاقی زیر پا گذاشته شده و سایه‌ی تجارت غیرقانونی و سوءاستفاده‌ی وندرپوت بر سر او سنگینی می‌کند؛ روایت به طور کامل به چالش‌های طاقت‌فرسا و تجربه‌های سخت لوک در مسیر بلوغ و شکل‌گیری شخصیتش می‌پردازد و نشان می‌دهد که چگونه یک پسر چهارده ساله که تازه بزرگترین ضربه‌ی زندگی خود را تجربه کرده، مجبور است در میانه‌ی دروغ و قاچاق به دنبال حقیقت بگردد؛ این داستان با مهارت خاص خود به تصویر می‌کشد که یک نوجوان می‌تواند با وجود سختی‌ها و دشواری‌های بی‌شماری که زندگی پس از جنگ و محیط فاسد وندرپوت بر او تحمیل می‌کند، نه تنها از نظر فیزیکی، بلکه از نظر روحی و اخلاقی نیز بزرگ و قوی شود و در عین حال، به طور مداوم در جستجوی هویت واقعی و مسیر درست خود در دنیایی باشد که هیچ قطب‌نمای اخلاقی‌ای برایش باقی نگذاشته است و به این ترتیب، داستان تبدیل به یک حماسه‌ی درونی برای بقا و یافتن اصالت در شرایط نهایی سقوط می‌شود.

خیابان از انبوهی از کت و شلوارها، کلاه‌ها و کفش‌هایی که به سرعت در حرکت بودند، پر شده بود، گویی یک رختکن بزرگ و متروکه است که به شکل بیهوده‌ای تقلا می‌کند تا جهان را فریب دهد و خود را با نشانه‌هایی چون نام، اعتبار یا یک ایدئولوژی توخالی بیاراید و به ظاهر خود ارزشی کاذب ببخشد؛ هر چه تلاش می‌کردم و پیشانی تبدارم را به شیشه‌ی سرد تکیه می‌دادم، به امید یافتن نشانه‌ای از همان انسان‌ها و آرمان‌هایی که پدرم زندگی ارزشمندش را فدایشان کرده بود، فایده‌ای نداشت و جز یک ناامیدی عمیق حاصلی نصیبم نمی‌شد؛ در مقابل چشمانم چیزی جز یک رختکن حقیر و ناچیز نمایان نبود که در آن، هزاران صورتک پوشیده شده بر چهره‌ها، نه تنها صرفاً ماسکی برای پنهان کردن هویت بودند، بلکه به شکل مضحکی چهره‌ی انسانی را تقلید می‌کردند و بدین‌سان، مفهوم و کرامت انسانیت را بدنام می‌ساختند؛ خون پدرم در درونم می‌جوشید و مانند ضربه‌های کوبنده بر شقیقه‌ام تازیانه می‌زد و مرا وا می‌داشت تا در میان این زندگی پر فراز و نشیب و آشفته‌ام به دنبال معنایی حقیقی بگردم و درد من این بود که در آن لحظه هیچ کسی در کنارم نبود تا این حقیقت رهایی‌بخش و در عین حال دردناک را به من بگوید که: نمی‌توان از زندگی معنا و هدف را طلب کرد و آن را طلبکار بود، بلکه تنها می‌توان با اعمال و انتخاب‌های خود، به آن معنا بخشید و آن را خلق کرد.

کتاب رختکن بزرگ، اثر ارزشمند اعظم نورانی، رمانی عمیق و پرکشش است که ماجراهای خود را بلافاصله پس از پایان جنگ جهانی دوم در بستر اجتماعی آشفته‌ی فرانسه روایت می‌کند و به کاوش در بحران هویت و معنا در آن دوران می‌پردازد؛ داستان حول محور شخصیت لوک مارتین، پسر چهارده ساله‌ی بی‌پناهی می‌گردد که پدرش را در آخرین روزهای جنگ از دست داده و در حالی که دولت قصد دارد او را در پرورشگاه‌های رسمی بزرگ کند، توسط پیرمردی حیله‌گر به نام وندرپوت، که یک قاچاقچی و فعال بازار سیاه است، ربوده می‌شود و ناخواسته وارد دنیای تاریک و فاسد معاملات غیرقانونی و استثمار کودکان (لئون و ژوزت) می‌گردد؛ لوک در این محیط پرخطر، مجبور است با سختی‌ها و دشواری‌های بی‌شماری دست و پنجه نرم کند و این رمان با استفاده از استعاره‌ی قدرتمند «رختکن بزرگ»، به نقد ریاکاری‌های اجتماعی می‌پردازد و نشان می‌دهد که چگونه آرمان‌ها و ایده‌های بزرگ به صورتک‌هایی پوچ و حقیر تبدیل شده‌اند؛ در نهایت، هدف اصلی و عمیق این اثر، ترسیم سفر اگزیستانسیالیستی لوک برای رسیدن به بلوغ و کشف معنای زندگی است، به ویژه در لحظه‌ی اوج داستان که درمی‌یابد نمی‌توان معنا را از جهان طلبکار بود، بلکه انسان در دنیای بی‌پناه، تنها با اراده و انتخاب‌های خود، می‌تواند به آن معنا ببخشد و اصالت وجودی خویش را خلق کند.