دانلود پی دی اف کتاب مرز های آگاهی مهرنوش خاشابی PDF

آنچه کتاب «مرزهای آگاهی» را از بسیاری از آثار منتشر شده در زمینه آگاهی متمایز می‌سازد، تمرکز منحصربه‌فرد آن بر سازوکار شکل‌گیری واقعیت ذهنی از طریق «تجربهٔ زمان» در مغز است، در حالی که بسیاری از کتب صرفاً به تعریف یا بررسی جلوه‌های عمومی آگاهی می‌پردازند، ارنست پوپل یک چارچوب نوآورانه برای بررسی ارتباط تنگاتنگ میان درک ما از زمان و ساختار واقعیت ارائه می‌دهد؛ وی با قاطعیت نشان می‌دهد که آگاهی نه فقط یک حالت صرفاً ذهنی یا انتزاعی است، بلکه به شکلی بنیادین تحت کنترل و تأثیر فرآیندهای زمانی مغز قرار دارد، به این معنا که نحوهٔ ادراک ما از توالی لحظات، تعیین‌کنندهٔ کیفیت آگاهی ماست؛ پیچیدگی و اهمیت موضوع آگاهی، توجه گسترده‌ای را از سوی محققان حوزه‌های متفاوتی چون علوم اعصاب شناختی، روان‌شناسی تجربی و فلسفه ذهن به خود جلب کرده است و این کتاب فرصتی استثنایی برای خوانندگان فراهم می‌آورد تا با دیدگاه‌های جدید، نوآورانه و مبتنی بر شواهد علمی پوپل در این زمینه آشنا شوند و به یک بررسی عمیق و تحلیلی از چگونگی شکل‌گیری لحظه به لحظه آگاهی و تأثیرات اساسی آن بر کل ساختار درک ما از جهان بیرونی و واقعیت بپردازند.

آیزاک نیوتن حدود سیصد سال پیش تعریفی مشهور و کلاسیک از زمان ارائه داد که می‌گوید: «زمان مطلق، واقعی و یا ریاضی، بر اساس ذات خود و بدون ارتباط با هر عامل خارجی، به طور یکنواخت و آرام جریان می‌یابد.» قابلیت بیان قوانین فیزیکی به شکلی جامع، اصولاً بر این فرض بنیادین متکی است که جریان زمان همواره یکسان و ثابت است؛ زیرا اگر خودِ عامل زمان به طور مداوم در حال تغییر و نوسان بود، امکان اظهار نظر در مورد «سرعت زمان» که به عنوان فاصله‌ای طی شده در واحد زمان تعریف می‌شود، وجود نداشت و فرض یکسان ماندن گذر زمان در هر واحد زمانی از اساس سلب می‌شد؛ حال پرسش این است که آیا تعریف نیوتن می‌تواند گذر زمان ذهنی و ادراک درونی ما از زمان را به خوبی توصیف کند؟ خود نیوتن، زمان ذهنی را به عنوان «زمان نسبی، ظاهری و عادی، که نوعی اندازه‌گیری حسی و بیرونی (هم دقیق و هم متغیر) از طول زمان به وسیله حرکت است» تعریف کرده است؛ از آنجا که به فرض نیوتن، زمان مطلق به صورت یکنواخت جریان دارد و زمان ذهنی تنها یک اندازه‌گیری حسی است که از طریق حرکت اشیا به حواس ما منتقل می‌شود، نتیجه‌ای که منطقاً از دیدگاه او می‌توان گرفت این است که زمان ذهنی نیز باید به طور یکنواخت جریان یابد و خود را با جریان یکنواخت زمان مطلق منطبق سازد.

کتاب مرزهای آگاهی با عنوان کامل‌تر «مرزهای آگاهی: شکل‌گیری زمان و واقعیت در عملکرد مغز» تألیف ارنست پوپل، متخصص علوم اعصاب آلمانی است و ترجمه آن به فارسی توسط دکتر مهرنوش خاشابی انجام شده است و به مسئله آگاهی، چگونگی شکل‌گیری درک زمان و واقعیت توسط مغز بر اساس علم اعصاب می‌پردازد و همچنین تلاش می‌کند وجود ذهن ناهشیار را نشان دهد و این موضوع را مطرح می‌کند که تحقیقات مدرن درباره مغز ضرورتاً بر اساس چند علم است و موضوع آگاهی تنها متعلق به روان‌شناسی، فلسفه یا علوم مغزی نیست، بلکه همه این رشته‌ها باید در کنار هم درباره آن کار کنند و به بررسی مباحثی همچون چارچوب همزمانی، محدودیت‌های زمانی آگاهی و تأثیر ساعت زیستی فرد بر تجارب روزمره می‌پردازد.