دانلود پی دی اف کتاب آبلوموف سروش حبیبی PDF

هدف کلی کتاب آبلوموف (Oblomov) اثر ایوان گنچاروف، که با ترجمه‌ی درخشان سروش حبیبی به فارسی منتشر شده است، نقد عمیق اجتماعی، روان‌شناختی و فرهنگی به پدیده‌ی انفعال و بی‌عملی است که در ادبیات روسیه به «آبلوموفیسم» شهرت یافته است. گنچاروف با خلق شخصیت ایلیا ایلیچ آبلوموف، یک نجیب‌زاده‌ی زمین‌دار، قصد دارد به تحلیل این موضوع بپردازد که چگونه تربیت نادرست، نظام ارباب‌رعیتی کهن و زندگی بدون مسئولیت در میان طبقه‌ای از اشراف روس، به رخوت، تنبلی فکری و عدم توانایی در اقدام و عمل منجر شده بود. هدف اصلی رمان این است که نشان دهد این انفعال نه فقط یک نقص شخصی، بلکه یک بیماری اجتماعی و فرهنگی است که مانع از پیشرفت و مدرنیزاسیون روسیه می‌شود. در نهایت، گنچاروف از طریق آبلوموف و تقابل او با دوست فعال و عمل‌گرایش، اشترولس، تصویری تراژیک و طنزآمیز از نسلی ناکام ارائه می‌دهد که در میان رؤیاهای کودکانه و واقعیت‌های سخت جهان مدرن، توانایی انتخاب و عمل را از دست داده و در بستر آسایش دروغین خود، محکوم به فنا می‌شود، و ترجمه‌ی سروش حبیبی نیز به دنبال آن است که این لایه‌های عمیق و طنزآلود نقد اجتماعی را به بهترین نحو به خواننده‌ی فارسی‌زبان منتقل سازد.

این کتاب تأثیرگذار، داستان ایلیا ایلیچ آبلوموف، مردی است که نامش به نمادی از انفعال در ادبیات جهان تبدیل شده است. او یک نجیب‌زاده‌ی روس از طبقه‌ی دوم اشراف است، اما شیوه‌ی زندگی‌اش تفاوت‌های فاحش و معناداری با مالکان ثروتمند، پرنفوذ و خوش‌گذران روسیه در پایتخت دارد. آبلوموف یک زمین‌دار شهرستانی است که بر خلاف تصور رایج از اشراف، ثروت کلانی در اختیار ندارد که او را از هر تلاشی بی‌نیاز سازد، و سطح تحصیلات او نیز اگرچه ابتداییات لازم را شامل می‌شود، اما چندان بالا و عمیق نیست که او را به فردی فعال و جهان‌دیده تبدیل کند. او در حقیقت نه نماینده‌ی طبقه‌ی اشراف قدرتمند، بلکه نماینده‌ی طبقه‌ی متوسط شهرنشین زمان خود به شمار می‌رود؛ یعنی مردمان محترمی از روسیه که حیاتشان در دوره‌ی پیش از آغاز اصلاحات بزرگ الکساندر دوم (که به لغو نظام سرف‌داری و تغییرات اجتماعی گسترده انجامید) در نوعی رکود و تعلیق به سر می‌برد. زندگی او نه یک زندگی پرهیجان، بلکه زندگی یک مالک متوسط شهرستانی است که با مجموعه‌ای از خصوصیات عجیب، حیرت‌انگیز و منحصربه‌فرد همراه شده است، که بارزترین آن‌ها بی‌عملی مطلق و عشق وسواس‌گونه به دراز کشیدن روی کاناپه است، و این انفعال، شخصیت او را به یک پرتره‌ی روان‌شناختی عمیق تبدیل می‌کند.

او به هر سو که می‌نگریست، جایی برای گذاشتن کلاه خود پیدا نمی‌کرد، اما چون هیچ نقطه‌ای را عاری از گرد و خاک ندید، کلاه را در دستش نگه داشت. سپس دامن فراک خود را بالا زد تا بنشیند، اما وقتی با دقت بیشتری به وضعیت صندلی خیره شد، از نشستن منصرف شد و ایستاده باقی ماند. با لحنی که کاملاً بوی سرزنش و انتقاد می‌داد، گفت: «شما هنوز در رختخواب هستید؟ این چه پیراهن خوابی است که پوشیده‌اید؟ مدت‌های طولانی است که دیگر کسی از این مدل‌ها استفاده نمی‌کند.» آبلوموف در پاسخ گفت: «این پیراهن خواب نیست؛ این یک نوع ربدوشامبر شرقی است.» این را گفت و با لذت و آرامش فراوان، ربدوشامبر گشاد و کهنه‌ی خود را بیشتر به دور خود پیچید، گویی که از این وضعیت خود و این لباس راحتی احساس رضایت کامل می‌کرد.

کتاب آبلوموف (Oblomov)، که شاهکار ادبی و رمان مشهور ایوان گنچاروف، نویسنده‌ی بزرگ روسی قرن نوزدهم، است، با ترجمه‌ی بی‌نقص و زیبای سروش حبیبی به زبان فارسی توسط انتشارات فرهنگ معاصر منتشر شده و در ادبیات جهان و ایران جایگاهی بس رفیع دارد. این رمان نه تنها یک اثر ادبی صرف، بلکه یک نقد عمیق اجتماعی و روان‌شناختی بر پدیده‌ی «آبلوموفیسم» است؛ این اصطلاح که پس از انتشار کتاب شهرت جهانی یافت، به وضعیت روحی و اخلاقی‌ای اطلاق می‌شود که در آن فرد دچار انفعال، تنبلی مفرط، بی‌عملی و عدم توانایی در اقدام می‌گردد که این وضعیت به ویژه در میان طبقه‌ی اشراف زمین‌دار روسیه در دوره‌ی پیش از اصلاحات بزرگ الکساندر دوم شیوع داشت. داستان حول محور شخصیت اصلی، ایلیا ایلیچ آبلوموف، یک نجیب‌زاده‌ی زمین‌دار طبقه دوم می‌گردد که زندگی خود را تقریباً به طور کامل در یک رخوت آسایش‌بخش، عمدتاً دراز کشیده بر روی کاناپه، سپری می‌کند و قادر نیست از خواب شیرین رؤیاهای کودکی خود در روستای آبلوموفکا بیدار شود و مسئولیت‌های زندگی مدرن را بپذیرد. گنچاروف با تقابل آبلوموف با دوست فعال و عمل‌گرایش، اشترولس، که نماد نیروی کار و اراده‌ی آلمانی-روسی است، یک درام تراژیک-کمدی خلق می‌کند که نبرد میان دنیای کهنه (رخوت) و دنیای جدید (تلاش) را به تصویر می‌کشد. ترجمه‌ی سروش حبیبی از این اثر به دلیل وفاداری به نثر، حفظ طنز ظریف و انتقال فضای فرهنگی روسی، یکی از بهترین ترجمه‌های فارسی از ادبیات روسیه به شمار می‌آید که توانسته است ستایش شخصیت‌هایی چون تولستوی و داستایفسکی از این شاهکار را به خوانندگان ایرانی منتقل کند و آبلوموفیسم را به یک واژه‌ی آشنا در فرهنگ ما تبدیل سازد.