دانلود پی دی اف کتاب آقای فو جان مکسول کوتسی PDF

هدف کلی و بنیادین رمان آقای فو نوشته‌ی جان مکسول کوتسی، نویسنده‌ی برنده‌ی نوبل، صرفاً بازگویی داستان رابینسون کروزوئه نیست، بلکه نقد و بازخوانی پست‌مدرنیستی از روایت‌های کلاسیک و تاریخی است که به شکلی عمیق، به مسئله‌ی صدا، قدرت و کنترل روایت می‌پردازد؛ این اثر هدف دارد تا از طریق تغییر دیدگاه و تمرکز بر شخصیت سوزان بارتون و شخصیت صامت فرایدی، این پرسش محوری را مطرح کند که «چه کسی مجاز است داستان را بگوید و حقیقت در روایت‌های تاریخی و استعماری چگونه تحریف می‌شود؟»؛ کوتسی با بهره‌گیری از تمثیل جزیره‌ی منزوی و شخصیت لال فرایدی، در واقع اعتراض خود را به پیامدهای شوم استعمار و نظام آپارتاید در آفریقای جنوبی بازتاب می‌دهد و نابرابری‌های موجود را به چالش می‌کشد، به‌گونه‌ای که کتاب به کاوشی فلسفی درباره‌ی حدود اخلاق، مسئولیت هنرمند در قبال بازنمایی رنج و شکست زبان در بیان حقیقت مطلق تبدیل می‌شود.

رمان تأمل‌برانگیز آقای فو، نوشته‌ی جان مکسول کوتسی، نویسنده‌ی بزرگ و برنده‌ی جایزه‌ی نوبل، یک اثر ادبی هوشمندانه و چندلایه است که به شکلی موشکافانه به بررسی ساختارهای قدرت، خشونتی که این قدرت اعمال می‌کند و همچنین نقش حیاتی و تأثیرگذار هنر و داستان‌سرایی در مواجهه با بحران‌های عمیق انسانی و استعماری می‌پردازد؛ این اثر با اتخاذ یک روایت پیچیده و فرا داستانی که بازی با داستان اصلی رابینسون کروزوئه است و همچنین با شخصیت‌پردازی‌های عمیقی که همواره پرسشگر هستند، مخاطب را به چالش می‌کشد تا از زاویه‌ای کاملاً فلسفی و پساساختاری به مفهوم حقیقت، روایت‌های تاریخی و مسئولیت اخلاقی در برابر دیگری بنگرد؛ با این وجود، سبک نوشتاری مشخص و مینیمالیستی کوتسی که با زبان بسیار صرفه‌جو، عاری از زرق و برق‌های عاطفی و فضای سرد همراه است، ممکن است برای برخی از خوانندگان که به دنبال یک روایت گرم و خطی هستند، کمی دشوار، مبهم یا از نظر عاطفی فاصله گیرنده به نظر برسد، اما همین سبک، ابزار نویسنده برای عمیق‌تر کردن تأملات خواننده در باب زبان، سکوت و روایت‌های گمشده است.

در بخش مهمی از رمان آقای فو، شخصیت اصلی در مواجهه‌ای سخت و نفس‌گیر با زخم‌های عمیق و التیام‌ناپذیر جنگ و ظلم، گرفتار یک کشمکش درونی میان وظیفه‌ی هنرمند یا داستان‌نویس برای بازنمایی دقیق و صادقانه‌ی حقیقت رنج‌های بشری و محدودیت‌های شدید اخلاقی و توانایی زبان در آن است؛ این شخصیت با تعمق در این دغدغه‌ی وجودی می‌گوید: «چگونه می‌توان آن درد و رنجی را که از دیدگان پنهان مانده و به سکوت رانده شده است، با ابزاری چون کلمات به تصویر کشید؟» و سپس این پرسش بنیادین را مطرح می‌کند که «آیا کلمات و تصاویر به راستی می‌توانند به ماهیت واقعیت خیانت کنند و آن را تحریف نمایند، یا آنکه در بهترین حالت، تنها سایه‌ای محو و ناقص از حقیقت پیچیده‌ی رنج‌ها خواهند بود؟» این تأملات، به وضوح نمایانگر دغدغه‌ی عمیق و فلسفی جان مکسول کوتسی در رابطه با اخلاق هنر، قدرت روایت و ناتوانی زبان در بازتاب کامل و دست‌نخورده‌ی واقعیت در بستر بحران‌های سیاسی، استعماری و بشری است و هسته‌ی اصلی رمان که بر روایت‌های گمشده و صداهای خاموش‌شده تمرکز دارد را آشکار می‌سازد.

کتاب آقای فو (Foe) اثر جان مکسول کوتسی، نویسنده‌ی برجسته و برنده‌ی جایزه‌ی نوبل ادبیات سال دو هزار و سه، رمانی تأمل‌برانگیز و از نظر ساختاری پیچیده است که در سال هزار و نهصد و هشتاد و شش منتشر شد؛ این اثر به عنوان یک بازخوانی ادبی و پست‌مدرن از رمان کلاسیک رابینسون کروزوئه نوشته‌ی دانیل دفو شناخته می‌شود، اما هدف آن فراتر از بازگویی صرف است و به طور عمده به نقد روایت‌های استعماری، مفاهیم قدرت و نقش هنر در بازتاب حقیقت می‌پردازد؛ داستان از زبان شخصیت زن جدیدی به نام سوزان بارتون روایت می‌شود که پس از نجات از یک کشتی شکسته، خود را در جزیره‌ای متروک می‌یابد که کروزوئه و خدمتکار بومی او، فرایدی (که زبانش بریده شده و لال است)، در آن زندگی می‌کنند؛ هدف اصلی کوتسی از این بازنگری، ایجاد یک تمثیل قدرتمند برای اعتراض به نژادپرستی و نظام آپارتاید حاکم بر آفریقای جنوبی در آن دوران بود؛ فرایدی، با دهان خاموش و زبان بریده‌اش، نمادی از مردم بومی و مستعمراتی است که صدایشان در تاریخ رسمی سرکوب شده و توسط روایت‌های سفیدپوستان نادیده گرفته شده است؛ رمان همچنین به طور هوشمندانه به بحث درباره‌ی نقش نویسنده (که در این داستان با نام مستعار فو ظاهر می‌شود) و حدود اخلاقی او در هنگام بازنمایی رنج می‌پردازد و این پرسش‌های فلسفی را مطرح می‌کند که چه کسی حق دارد داستان را روایت کند و آیا کلمات می‌توانند به واقعیت خیانت کنند یا خیر؛ سبک کوتسی در این کتاب، مینیمالیستی و از نظر عاطفی فاصله گیرنده است که این خود ابزاری برای تأکید بر تأملات سرد و موشکافانه درباره‌ی حقیقت و ماهیت روایت به شمار می‌آید.