دانلود پی دی اف کتاب دوئل احمد گلشیری PDF

هدف کلی کتاب دوئل، اثر ماندگار آنتون چخوف که با ترجمه‌ی توانمند احمد گلشیری به فارسی ارائه شده، ارائه یک نقد روان‌شناختی عمیق و تند بر انحطاط اخلاقی و سستی اراده‌ی روشنفکران روسی در اواخر قرن نوزدهم است؛ هدف چخوف این بود که نشان دهد چگونه آرمان‌های بزرگ و رمانتیک، زمانی که با ضعف‌های شخصیتی، بی‌عملی و واقعیت‌های خفقان‌آور زندگی در محیط‌های دورافتاده مواجه می‌شوند، به سرعت فرو می‌پاشند و به ورطه‌ی پوچی و ابتذال می‌افتند؛ این رمان از طریق تقابل مرکزی میان شخصیت بی‌مسئولیت و آرمان‌گرای شکست‌خورده یعنی لائفسکی، و شخصیت عقل‌گرا و منتقد فن کورن که مرید تفکرات داروینیسم اجتماعی است، به دنبال بررسی موضوعاتی چون قضاوت اخلاقی، ضرورت تلاش فردی و امکان رستگاری و دگرگونی درونی انسان‌ها است؛ در نهایت، هدف اصلی چخوف این است که با واقع‌بینی تلخ خود، نشان دهد که زندگی، یک دوئل نیست که در آن ضعیف نابود شود، بلکه یک فرآیند پیچیده‌ی اخلاقی است که در آن، تغییر و بهبود حتی برای کسانی که زندگی‌شان را بر پایه‌ی دروغ بنا نهاده‌اند، امکان‌پذیر است.

لائفسکی که دیگر از زندگی توخالی و شکست‌خورده‌اش خسته شده و در آن شهر ساحلی به بن‌بست رسیده است، بار دیگر نقشه‌ای برای فرار طراحی می‌کند، اما این بار قصد دارد معشوقه‌اش را رها کرده و به تنهایی بگریزد تا خود را از بار مسئولیت نجات دهد؛ همین تصمیم غیرمسئولانه، جرقه مجادله‌ای بسیار جدی و تلخ میان او و شخصیتی به شدت عقل‌گرا و منتقد به نام فن کورن را می‌زند؛ فن کورن، یک جانورشناس و فردی با تفکرات داروینیسم اجتماعی است که به قوانین بی‌رحمانه‌ی انتخاب طبیعی باور دارد و معتقد است که موجودات ضعیف، بی‌فایده و سست‌اراده‌ای چون لائفسکی باید از صحنه‌ی روزگار حذف شوند تا جامعه پاکسازی گردد؛ این مجادله‌ی فکری که در ابتدا بر سر فلسفه‌ی زندگی و بقای اصلح بود، به سرعت بالا می‌گیرد و تبدیل به یک درگیری شخصی و حیثیتی شده و در نهایت منجر به این تصمیم تراژیک می‌شود که برای فیصله دادن به اختلاف، با هم دوئل کنند؛ فن کورن با اعتقاد راسخ به برتری فکری و اخلاقی خود، مصمم است که در این دوئل، درسی فراموش‌نشدنی و مرگبار به لائفسکی بدهد تا او را به سزای بی‌عملی و انحطاط اخلاقی‌اش برساند و عملاً حکم طبیعت را درباره‌ی او اجرا کند.

هنگامی که خورشید به کلی غروب کرد و تاریکی سنگین و خفقان‌آور شب، محیط اطراف را فرا گرفت، لائفسکی دچار حس غریب و ناخوشایندی شد که تمام وجودش را دربرگرفت؛ این حس اضطراب‌آور، ریشه در ترس مستقیم از مرگ نداشت، چرا که او هنگام شام و بازی ورق، به دلایلی نامشخص، نوعی یقین غیرمنطقی پیدا کرده بود که دوئل فردا صبح به نتیجه‌ی مرگباری نخواهد رسید و راه به جایی نمی‌برد؛ بلکه ترس واقعی او، از مواجهه‌ی روانی با اتفاقی بود که فردا صبح برای اولین بار در زندگی‌اش رخ می‌داد، ترسی عمیق‌تر از هرگونه خطر فیزیکی و ترسی که از آغاز شب به جانش افتاده بود؛ او می‌دانست که شبی دراز، تلخ و طاقت‌فرسا در پیش خواهد داشت که ناگزیر با بی خوابی و عذاب وجدان سپری خواهد شد و در این شب پر رنج، فکر او تنها به ون کورن و کینه‌ای که از او در دل داشت، محدود نمی‌شد، بلکه ناچار بود به انبوهی از دروغ‌ها و فریب‌هایی فکر کند که در طول سال‌ها زندگی‌اش بر روی هم ساخته و انباشته بود؛ اما مشکل اصلی این بود که او نه توانایی ذهنی آن را داشت که از زیر بار این حقیقت فرار کند و نه مهارت و قدرت اخلاقی لازم را برای روبه‌رو شدن و عبور از این وضعیت را در خود می‌دید؛ این کشمکش شدید و فلج‌کننده، چنان بر روح و روان او فشار آورد که ناگهان احساس کرد به گونه‌ای فیزیکی بیمار شده و ناتوانی روانی‌اش به عوارض جسمی تبدیل گشته است.

کتاب دوئل، در حقیقت یکی از مشهورترین و عمیق‌ترین رمان‌های کوتاه (نوولا) آنتون چخوف، پزشک و نویسنده‌ی برجسته‌ی ادبیات روس، است که در سال هزار و هشتصد و نود و یک میلادی منتشر شد و با ترجمه‌ی روان، دقیق و قابل اعتماد احمد گلشیری، مترجم سرشناس ایرانی، به یکی از آثار کلیدی چخوف در ادبیات فارسی تبدیل شده است؛ این داستان در یک شهر کوچک و منزوی ساحلی (احتمالاً در سواحل دریای سیاه) روایت می‌شود و به شرح زندگی یاکوف لائفسکی، یک روشنفکر سست‌اراده و آرمان‌گرای شکست‌خورده می‌پردازد که با معشوقه‌ی متأهل خود، نادیژدا فیودورونا، به آنجا گریخته تا زندگی جدیدی را آغاز کند، اما به دلیل ضعف‌های شخصیتی خود، در دام بیهودگی، قمار و میخوارگی می‌افتد و زندگی‌اش به سرعت رو به تباهی می‌رود؛ محور اصلی داستان تقابل فکری، اخلاقی و در نهایت فیزیکی میان لائفسکی و جانورشناسی عقل‌گرا به نام فن کورن است که به اصول داروینیسم اجتماعی اعتقاد دارد و معتقد است افراد ضعیف و بی‌فایده‌ای چون لائفسکی باید از بین بروند؛ چخوف در این اثر، به نقد کوبنده‌ی انحطاط اخلاقی طبقه‌ی روشنفکر زمان خود می‌پردازد و در عین حال، با ظرافتی خاص، امکان رستگاری و دگرگونی درونی را برای شخصیت‌هایش، حتی پس از یک دوئل مرگبار، به تصویر می‌کشد و همین عمق روان‌شناختی، کتاب دوئل را به اثری ماندگار و بسیار ارزشمند در ادبیات جهان تبدیل کرده است.