دانلود پی دی اف کتاب فرهنگ اشتقاقی علی اکبر شهابی PDF

هدف کلی کتاب «فرهنگ اشتقاقی» اثر علی‌اکبر شهابی، انجام یک پژوهش ریشه‌شناختی (اتیمولوژیک) جامع است تا با واکاوی واژگان فارسی و به ویژه واژگان عربیِ دخیل در آن، ریشه‌های اصیل ایرانی (پهلوی، اوستایی و فارسی کهن) را برای بسیاری از کلماتی که به ظاهر عربی تلقی می‌شوند، نشان دهد. هدف نهایی این اثر، به چالش کشیدن سیطره‌ی مطلق واژگان عربی، اثبات قدمت و غنای ریشه‌های زبان فارسی و ارائه تفسیری نوین از تاریخچه‌ی اشتقاق واژگان در این زبان است.

در این پژوهش‌ها، محققان به طور خاص به واکاوی ریشه‌های اصیل واژگان عربی و مکانیسم ورود آن‌ها به دستگاه زبانی فارسی می‌پردازند و عوامل تأثیرگذار نظیر مراودات مذهبی، ترجمه‌ی متون علمی و ادبی و ساختار اداری دوره‌ی اسلامی را در شکل‌گیری این تغییرات تحلیل می‌کنند. این مطالعات نه تنها به درک عمیق‌تر از تأثیر عظیم فرهنگ و زبان عربی بر پیکره‌ی واژگانی فارسی کمک می‌کنند، بلکه بینشی جامع‌تر از تاریخچه‌ی تحول و تعامل زبان‌ها و فرهنگ‌های منطقه به دست می‌دهند. در نهایت، نتایج این تحقیقات، ضمن تأکید بر غنای ساختاری و لغوی زبان فارسی، نشان‌دهنده‌ی تأثیرات متقابل و ارتباطات فرهنگی و زبانی دوجانبه هستند که موجب افزایش ظرفیت بیانی در فارسی شده است.

این کاوش‌های زبان‌شناختی در نهایت به شناخت دقیق گونه‌های مختلف واژگان و کشف قواعد حاکم بر دگرگونی‌های ساختاری و معنایی آن‌ها در زبان عربی منجر شد. نتایج حاصل از این مطالعات، مستقیماً در پیدایش و تثبیت علم صرف (Morphology) و تدوین لغت‌نامه‌های جامع زبان عربی تجلی یافت. در پی این پژوهش‌ها، قوانین اشتقاق و فرآیند واژه‌سازی زبان عربی به شکلی قانونمند و مدون درآمد و در نتیجه، نظام واژگانی و ساختار زبان عربی به صورت منظم‌تری درک و تحلیل شد. این پیشرفت‌های بنیادی نه تنها به غنای ساختاری و علمی زبان عربی کمک شایانی کرد، بلکه به دلیل ورود گسترده‌ی این واژگان قانونمندشده به فارسی، تأثیرات عمیقی بر توسعه‌ی واژگانی و ادبی زبان فارسی گذاشت. از این رو، این تحقیقات نخستین، به عنوان پایه‌ای اساسی برای مطالعات زبان‌شناسی و ادبیات در هر دو قلمرو زبانی و فرهنگی به شمار می‌آیند و نقش مهمی در فهم روابط متقابل ایفا می‌کنند.

کتاب «فرهنگ اشتقاقی» اثر علی‌اکبر شهابی، یک اثر مرجع در حوزه‌ی ریشه‌شناسی (اتیمولوژی) زبان فارسی است که با روشی تحلیلی، به بررسی منشأ و اشتقاق واژگان فارسی می‌پردازد. محتوای اصلی کتاب بر این فرضیه متمرکز است که بخش قابل توجهی از واژگانی که به طور سنتی عربی دخیل تلقی می‌شوند، در واقع ریشه‌های کهن ایرانی (همچون پهلوی و اوستایی) دارند و شهابی با هدف اثبات قدمت و غنای زبان فارسی و به چالش کشیدن سیطره‌ی لغوی عربی، براهین اشتقاقی خود را برای این کلمات ارائه می‌دهد. این کتاب به عنوان یک منبع تخصصی در مطالعات تاریخی و تحول زبان فارسی شناخته می‌شود.